Hergün bize yeni bir 24 saat, 1440 dakika, 86.400 saniye verilmektedir. Bir haftada ise 168 saat
emanet edilmektedir. Acaba bu emaneti nasıl değerlendiriyoruz? Farz olan ibadetleri, faydası ve
yararı olan işleri bırakıp, faydasız ve gereksiz işlerle mi uğraşıyoruz? Mutlaka yapmamız gereken ve
hayatî önem taşıyan teşkilat çalışmalarımızı bırakıp, erteleyip, boş şeylerle mi bu vaktimizi
harcıyoruyuz?

İmamı Şa’ranî:
‘‘Alalâde bir insan vaktini nasıl bitireceğini, akıllı bir insan ise vaktini nasıl kullanacağını düşünür‘‘
demektedir.

Resûlullah (s.a.v.) şöyle buyurmaktadır:
‘‘Hiçbir kul, kıyamet gününde, ömrünü nerede tükettiğinden, ilmiyle ne gibi işler yaptığından,
malını nereden kazanıp nerede harcadığından, vücudunu nerede yıprattığından sorulmadıkça
bulunduğu yerden kıpırdayamaz.‘‘

Her ‘‘an‘‘ zamanın bir parçasıdır. Çizgi, noktaların birleşmesiyle meydana geldiği gibi, zaman da
‘‘an‘‘ların birleşmesiyle meydana gelir. Bütün mes’ele, zamanı israf etmeden, heba etmeden faydalı
işlerde kullanmak, zamanı Allah’ın ‚‘‘Ol!‘‘ emri olarak idrak etmededir. İşte zaman bilincinin anahtarı
budur.

Zamanın değerinin bilincindemiyiz sizce?

Size tavsiyem önce kendinizi bir tartın sonra etrafınızdakilere bakın, sizce bizler ne kadar zamnının değerinin farkında ve bilincinde yaşıyoruz?

Boşa geçen zamanım yok diyenler televizyondan kıssa,sokak gezmesinden kıssa ne insanlık yetişirdi belki.

Zamanı değerlendirmeyi öğrenmek eğitimin ilk şartı olmalı bence!!!