Ömrümüzde su resim gibi hayatimizin bir karesi degilmidir.
Bize verilen o ömür cercevesini, yasayarak dolduruyoruz.Kimimiz yarim birakip gitsede cercevenin icindeki yasanmislar hep bir yerlerde kayit altinda.
Nasilki elimizde bir fotograf makinasiyla anilarimiz,güzel günlerimizi cekip ölümsüzlestiriyorsak.

Unutmayin ki;bizim resmimizi ceken birisi daha var.O da hepimizin bildigi ama basi zorda kalinca hatirladigi yerin gögün sahibi olan ALLAHTIR!

Iste ömür dedikleri genc yasta anlasilan bir sey degil.
Elinize baston almak nasip oldugu gün ömrün anlamini ve ne kadar büyük bir önem tasidigini görebilirsiniz.

Dilerik ki; o gün gecmisinizi keskelerle hatirlamazsiniz?
Insan, sevdigi ya gurbete yada askere gidince, sevdiklerinin degferini bilirmis.
Genclik, insani hayatin gerceginden uzaklastirabilir.
Hic gecmeyecek dediginiz gencliginiz elininizden alininca artik zamaninda kiymetinin farkina varmaya baslarsiniz.

Ninemin bir lafi vardi,kücükken hep söyler durudu,"Ocak köz tutmus, teknede hamur kalmamis.Adam ev oldum demis,hayatta ömrü kalmamis!"

Yillar geciyor iste bu sözü ben ilkokul yillarinda dinlerken umursamazdim ve her seferinde he der gecerdim ama ninemin ne demek istedigini artik daha iyi anlayabiliyorum.

Zaman gecerken; siz DURMAYIN!